Wanneer zoals vandaag, het dominante denkbeeld van een grote groep mensen begint te veranderen, dan is er sprake van een paradigma shift. Transport levert een belangrijke bijdrage aan de opwarming van onze planeet. Toch zien we geen grote collectieve shift van privé autobezit naar slimme mobiliteit zoals het openbaar vervoer, deelmobiliteit of het meest logische van allemaal, de fiets. Ook post-corona doen we het niet echt beter dan ervoor en vervallen we opnieuw in de voorbijgestreefde orde van de dag.

In steden en dorpen, worden straten vandaag nog altijd op een 20ste eeuwse manier ingericht. De meeste plaats gaat naar het faciliteren van automobiliteit. Maar straten kunnen opnieuw plekken worden waar het leuk is om te zijn. Plaats voor een spontane ontmoeting, ontspanning of een lang gesprek met een buurvrouw dat niet door lawaai of drukte onderbroken wordt. Kwalitatieve woonomgevingen zorgen voor een sterke sociale cohesie, met kansen voor ontdekkingen en beleving in de onmiddellijke omgeving.

Het wordt een plezier als we onze vrienden, familie en collega’s kunnen overtuigen van een beter mobiliteitsalternatief en logischer ruimtegebruik. Door de verandering die is ingezet te versterken van onderuit geven we het goede voorbeeld. Eens een kritische massa is overtuigd, zal de media en de politiek snel volgen in het ondersteunen en uitbouwen van een meer robuuste en veerkrachtige samenleving. Het heeft bij mij ook wat tijd gekost om mijn mobiliteit om te gooien. Dat ik er zo enthousiast van zou worden dat ik nu bij de Fietsersbond werk had ik toen niet gedacht.

Wanneer ik met vrienden en familie over de verandering van mijn mobiliteitsgedrag spreek krijg ik meestal applaus van de ‘shifters’ die de stap exit autobezit al gezet hebben en de ‘denkers’ die al een plan hebben en hun mobiliteitopties afwegen. Preken buiten mijn eigen bubbel, is echter een ander verhaal. Dat ondervond ook Marijn de Vries, (voormalig wielrenster en journaliste) die in NRC handelsblad het ruimtegebruik en de arrogantie van wagenbezit in vraag stelde. De hoeveelheid bagger die ze over zich kreeg was niet te overzien. Ook gidsland Nederland leeft nog in de waan van de autoverslaving. De komende jaren gaan we met de Fietsersbond dus nadrukkelijker ook buiten onze eigen parochie preken, en daar zullen we alle hulp voor kunnen gebruiken.

Lieven Jacobs,

Communicatieverantwoordelijke

Wil jij meehelpen aan die paradigma shift? Word supporter van de Fietsersbond!