Wie al eens in Brussel fiets, weet dat er leukere plekken zijn om met de tweewieler rond te rijden. Hoewel er de laatste jaren beterschap is, blijft onze hoofdstad een aaneenschakeling van zwarte punten, razenddrukke stadssnelwegen, (dubbel)geparkeerde obstakels en onaangepaste infrastructuur. De stad is in de eerste plaats gericht geweest op auto's en andere weggebruikers zijn steeds bijzaak geweest.

Door de Corona-crisis - en het verwachte verkeersinfarct wanneer de lockdown versoepeld wordt - komt daar nu in sneltreinvaart verandering in. Zoals dit artikel in De Standaard toelicht, wordt in allerijl plaats gemaakt voor de fiets. Op de belangrijkste verkeersassen wordt de ruimte herverdeeld zodat het veiliger, sneller en dus aantrekkelijker wordt om met het ijzeren ros door Brussel te snellen.

In andere landen zien we gelijkaardige evoluties. Parijs en Milaan - een stad die totaal geen fietscultuur heeft - ruimen ook massaal plaats in voor de fiets om zoveel mogelijk autoverplaatsingen te vermijden.

Hopelijk zijn dit inspirerende voorbeelden voor veel stads- en gemeentebesturen die op zoek zijn naar duurzame mobiliteit en een herwaardering van de stads- of dorpskern.