In de afgelopen weken werd door verschillende media bericht over de elektrische fietsen die massaal illegaal zouden opgedreven worden. Dat fenomeen wordt aangewezen als de oorzaak van de onveiligheid op de fietspaden en het stijgend aantal fietsongevallen. Het gaat dan vooral over de eenzijdige en fiets-fietsongevallen, woon-werk ongevallen met de fiets (vooral met elektrische fietsen en de fameuze speed-pedelecs). De Morgen benoemde het zelfs met de woorden “oorlog op het fietspad”.

Ho maar.

Het aantal elektrische fietsen stijgt jaar na jaar in Vlaanderen. Dat is al enkele jaren zo.  In een opiniestuk vandaag op de VRT site, wordt die nieuwe fiets opnieuw naar voor geschoven als de oorzaak en de boosdoener. Ja die elektrische fietsen zijn nieuw en soms leidt dat tot ongewone situaties en zelfs conflicten. De technologische evolutie in fietsland heeft ons al heel wat nieuwe soorten leren kennen, in de komende jaren zal dat alleen nog maar meer worden. Echt onderzoek naar de oorzaken van die ongevallen is er op dit moment niet voorhanden, toch krijgen die nieuwe soorten fietsen en de verschillende snelheden vrij snel de vinger in hun richting geduwd.

Maar de kern van de zaak blijft echter mooi buiten schot. Men wil de olifant in de kamer blijkbaar niet zien.

Kris Peeters (die andere of liever de echte) beschreef het zo: “Misschien is het dan wel tijd om de olifant in de kamer te benoemen: de auto”.

Geef de vele fietsers meer ruimte.

Zolang we niet echt werk maken van een beleid dat duidelijk een keuze maakt voor duurzame en groene mobiliteit en de veiligheid van de actieve weggebruiker daardoor echt garandeert, blijven de verschillende soorten fietsers met hun verschillende snelheden veroordeeld om de restruimte te delen met de voetgangers. En dan is die nieuwe snelle en nog niet zo bekende fiets het probleem. Raar toch.

Als we de ruimte echt herverdelen, zoals een aantal projecten in Brussel het nu laten zien, dan zal er automatisch meer ruimte zijn voor de voetganger en de fietser. Gelijk op welk soort fiets die zich verplaatst.

Maar door nog steeds vast te houden aan het autodenken en de ruimte voor de wagen voor te behouden, ligt de focus nu op het conflict op die restruimte. We zien de olifant niet meer. En intussen volgen we de verdeel en heers politiek en creëren we conflicten tussen verschillende soorten fietsers en tussen voetgangers en fietsers om de olifant maar niet te moeten zien.

De Fietsersbond vraagt dan ook met aandrang aan een volgende regering om eindelijk echt meer ruimte te maken voor voetgangers, fietsers en openbaar vervoer. Meer ruimte, meer investeringen en vooral een duidelijke keuze om alle fietsen als game changer te omarmen.

In afwachting is er maar één devies: respecteer elkaar en maak het beste ervan op die beperkte ruimte die ons als actieve weggebruiker toebedeeld wordt.

Lees hier nog eens alle voorstellen van de Fietsersbond voor de volgende regeringen.