We zijn blij dat de benarde situatie voor fietsers op de gloednieuwe Klarabrug eindelijk de nodige aandacht krijgt. De argumenten van schepen Vandenbroecke en de Vlaamse Waterweg verdienen echter een reactie.

In deze open brief lichten we dan ook graag beter toe waarom fietsen op de Klarabrug mogelijk moet zijn, zonder dat de veiligheid van fietsers of voetgangers daarbij in het gedrang komt.

Verkiezingsbeloften 

De belofte van een fiets- en wandelbrug vinden we in het verkiezingsjaar 2012 al terug in de verkiezingsprogramma's van verschillende partijen, waaronder Vooruit en CD&V. Ook Groen hamert al jaren op betere fietsinfrastructuur. We hopen dan ook dat het bestuur de daad bij het woord voegt, en dat dit geen loze belofte blijft.

Veilige schoolroutes was ook een speerpunt in de voorbije verkiezingen. Door het fietsverbod op de Klarabrug, ontzegt de stad een veilige fietsroute aan de Halse scholieren. 

Ceci n'est pas un fietsbrug

Zoals bevestigd door de Vlaamse Waterweg, is de Klarabrug ontworpen als fietsbrug. De royale breedte van 4 meter laat probleemloos toe om fietsers en voetgangers veilig de ruimte te laten delen. Blijven volhouden dat het om een voetgangersbrug gaat op basis van een verouderd document is een sterk staaltje surrealisme. 

De brug over de perrons, die wat smaller is, stelt al meer dan 10 jaar geen enkel probleem in de praktijk. Fietsers weten dat ze hier stapvoets moeten fietsen en passen hun gedrag aan de drukte aan. Vroeger maakte deze brug zelfs deel uit van het fietsknooppuntennetwerk.

Veilig fietsen = niet fietsen?

Ook het veiligheidsargument gaat niet op. De huidige alternatieven zijn minstens even gevaarlijk:

• op de Bospoortbrug in de chaotische stationsomgeving moeten fietsers de weg delen met vele auto's en bussen, en moeten ze evenzeer het vrachtverkeer op de Willamekaai kruisen; 
• via de sasbrug en de Nederhembrug moeten fietsers twee ronde punten over die minstens even gevaarlijk zijn als de Willamekaai.

In de praktijk kiezen fietsers voor de veiligste optie, namelijk de Klarabrug.

Snelheidsremmende elementen zorgen er trouwens nu al voor dat fietsers niet aan volle vaart de weg op kunnen rijden  Een muurtje onderaan het hellend vlak zorgt ervoor dat fietsers moeten afremmen, en een hoge borduur verhindert dat ze zomaar de weg op kunnen rijden. 

STOP-principe

Als we fietsen overal zouden verbieden waar het niet helemaal veilig is, kan je met de fiets de deur niet meer uitkomen. De oplossing is dan ook niet om fietsen te verbieden, maar om de bron van de onveiligheid aan te pakken. In dit geval betekent dat een veilige oversteekplaats voorzien. Dit zou geen probleem mogen zijn in een zone 30. 

Fietsen verbieden bij onveilige situaties is een gemaksoplossing. Bovendien gaat dit regelrecht in tegen het STOP-principe dat alle partijen van het huidige stadsbestuur onderschrijven. Dit principe stelt dat je bij het inrichten van je mobiliteit eerst denkt aan Stappers en Trappers, vervolgens aan Openbaar vervoer en ten slotte aan Personenwagens. In Halle wordt het STOP-principe op zijn kop gezet. Je moet een alsmaar complexere puzzel van eenrichtingsstraten en no-velo-zones oplossen om met de fiets van A naar B te geraken. En dat terwijl fietsen vanzelfsprekend zou moeten zijn.

Fietsen speelt een cruciale rol om de mobiliteitsknoop in Halle te ontwarren. We hopen dan ook op een beleid dat fietsers niet langer stiefmoederlijk behandelt, maar aanmoedigt om te kiezen voor dit gezonde, democratische en sociale vervoermiddel. 

Fietsersbond begrijpt fietsverbod op Klarabrug niet (Persinfo.org, 21/5/2021)

Brug van 1,4 miljoen is perfect aangelegd voor fietsers, alleen mogen ze er niet rijden: “Wat een nutteloze investering” (Het Laatste Nieuws, 22/5/2021)

Fietsersbond Halle wil kunnen fietsen over Klarabrug (Radio 2, 23/5/2021)

Na heisa over fietsverbod op Klarabrug: “Wel ontworpen als fietsbrug, maar te vroeg om nu al toe te laten” (Het Laatste Nieuws, 25/5/2021)

Ruzie over vier meter brede brug die verboden is voor fietsers: “Zwakke weggebruikers worden tegen elkaar opgezet” (Het Nieuwsblad, 26/5/2021)