Verkeersveilige en leefbare straten hebben geen politieke kleur
Mobiliteit verbindt ons letterlijk met elkaar en de wereld, maar er zijn blijkbaar in de figuurlijke zin heel wat obstakels onderweg. Koning Auto is de splijtzwam in de gemeentepolitiek, kopt de Standaard op 3 september op hun voorpagina. Aanleiding is het verschil in lokale partijstandpunten op de vragen in De GemeenteStemtest. Cruciale bevoegdheden zoals mobiliteit, kregen extra stellingen toebedeeld in de stemtest. Maar ze worden verpakt in keuzes die er eigenlijk geen zouden moeten zijn. Zoals bijvoorbeeld: “Er mogen parkeerplaatsen sneuvelen om plaats te maken voor meer groen in het straatbeeld” of “ Parkeren in de stad moet goedkoper worden”.
De manier waarop we naar de wereld kijken doet ertoe. Dat weten politici al langer. De media hebben hierin een belangrijke verantwoordelijkheid. Journalisten voorzien hun publiek van informatie, achtergrond en in een ideale wereld de nodige nuance. Toch merken we dat ook media al eens vervallen in zwart-wit denken.
Mobiliteit is zoveel meer dan de verbinding tussen punt A en punt B. Duurzame mobiliteit is zoveel meer dan het schrappen van een parkeerplaats of het invoeren van een knip. Het gaat over ruimte delen en investeren in leefkwaliteit, het gaat over winkels die verdwijnen in dorpskernen, het gaat over gezonde lucht en veilige schoolomgevingen. En ja, mobiliteit is een van de middelen (en geen doel op zich) om lokaal in te zetten op leefbare gemeenten en steden.
Niemand is enkel autobestuurder
Niemand wint bij een kunstmatige opdeling die stelt dat vooral rechtse partijen pro-auto en linkse partijen anti-auto zijn. Geen enkele burger die binnenkort gaat stemmen is enkel autobestuurder. Velen zijn ook voetganger, fietser, moeder of buur. Uit het onderzoek van professor Stefan Walgrave blijkt dat politici er niet altijd goed in slagen om de publieke opinie accuraat in te schatten. De percepties van beleidsmakers zijn vertekend. Dat geldt zeker voor mobiliteit. Denk maar aan een lokaal circulatieplan of een fietspad in plaats van parkeerplaatsen of een autorijvak: het zijn niet zelden controversiële beslissingen waarbij luide groepen van zich laten horen. Protest is snel erg zichtbaar en politici zijn er uitermate gevoelig voor. Als vooraf de perceptie ontstaat van zogenaamde links-rechts tegenstellingen dan wordt toekomstgericht mobiliteitsbeleid enkel moeilijker voor beleidsmakers die zich in het rechtse kamp indelen. Terwijl de publieke opinie wel degelijk voorstander is van verkeersveiligheid en duurzame mobiliteit.
Want dat zijn uiteindelijk de vragen die tellen. Kan je kind via een veilige route naar school fietsen? Heeft je tiener een nachtbus die hem/haar veilig afzet na een feestje in het centrum? Heeft je vader minder last van astma door groene longen in de stad? Wil je stipte en punctuele treinen zodat je woon-werktraject gewonnen tijd is? En raakt je oma te voet tot in het dienstencentrum omdat de voetpaden goed zijn aangelegd?
Door het debat rond mobiliteit te polariseren krijgen lokale besturen, of ze de afgelopen jaren nu rechts, links, groen, geel of blauw … waren, stokken in de wielen. De vele ouders die in deze eerste schoolweek hun hart vasthouden bij elke sirene die ze horen worden niet serieus genomen. Het is helaas ook een klap in het gezicht van de nabestaanden van slachtoffers in het verkeer.
Iedere politicus of politica die wij spreken is voor meer verkeersveiligheid, meer fietspaden, aangename straten en pleinen. Pas als het concreet wordt over hoe dat doel precies moet worden bereikt, ontstaan er meningsverschillen. Maar laten we dat gesprek constructief aangaan, samen op zoek gaan naar oplossingen in plaats van tegenstellingen te voeden. Mobiliteit zorgt voor verbinding, letterlijk. Laten we dan alsjeblieft ophouden om dit in de figuurlijke zin volledig kapot te maken.
Ondertekenaars
Barbara Janssens & Matthias Vermael, Netwerk Duurzame Mobiliteit
Jeffrey Matthijs, Autodelen.net,
Angelo Meuleman, Mpact vzw,
Wies Callens, Fietsersbond
Steven Clays, Trage Wegen,
Tom Dhollander, Voetgangersbeweging,
Jan Christiaens & Els Van den broeck, Mobiel 21