Op 26 en 27 november was het opnieuw die tijd van het jaar, de Polis Conferentie. Deze keer in Utrecht, in de Copenhagenize index net opnieuw verkozen als de beste fietsstad ter wereld. Twee dagen vol inspirerende voorbeelden en evenveel scherpe reality checks. De belangrijkste les was verbazend eenvoudig en tegelijk allesbepalend: duurzame mobiliteit is gezondheidsbeleid. En wie dat nog niet doorhad, kreeg het in Utrecht nog eens ongenadig duidelijk gemaakt.
Investeren in gezonde leefbuurten voorkomt gezondheidsproblemen en stimuleert ook de duurzame mobiliteit (en omgekeerd). Melissa Bruntlet scherpte in het afsluitende plenaire debat ook nog aan dat we moeten stoppen met het voorruitperspectief-denken in de mobiliteit. We moeten niet enkel afstappen van de vertrekken vanuit de auto, maar ook van een economisch geïnspireerd denken over mobiliteit.. Te vaak worden verplaatsingen vooral bekeken vanuit een woon-werk perspectief en vanuit een mannelijk perspectief. Zorgende taken, van het vervoer van kinderen naar school, zorg of activiteiten tot het doen van boodschappen, worden nog te weinig mee in rekening gebracht in verschillende modellen. Net zoals ook voetgangers nog te weinig aan bod komen. Vanuit dat perspectief zal ook het planningsproces inclusiever worden. Het is heel belangrijk om daaraan te werken als we ook echt aandacht willen hebben voor vervoersarmoede en voor een inclusief mobiliteitsbeleid.
Monitor, monitor, monitor. Ook dat werd vaak aangehaald. Volg dus op welke data er zijn en zet die in om bij te sturen. Slim naar Antwerpen deelde hun inzichten en liet zien dat we niet alles aan de hele grote spelers die 90% van de markt in handen hebben kunnen overlaten. Waze, Google en collega’s kunnen niet dezelfde kwaliteit op lokaal niveau bieden als gemeenten/regio’s. Lokale actoren kunnen wel waardevolle cases uitbouwen en data verzamelen. Fijn om daar ook heel wat gesprekken over te kunnen voeren binnen het Polis netwerk.
Veiligheid: het echte risico zit niet alleen in de infrastructuur. Steeds meer steden signaleren een groei van enkelvoudige fietsongevallen. De reflex gaat snel naar helmen en fluohesjes, maar die focus is te beperkt. Hoe kunnen ziekenfondsen mee investeren en ongelukken structureel analyseren om zo het narratief bij te sturen en ook beter en gerichter te kunnen werken aan die oorzaken van onveiligheid? De les van Utrecht: behoud het gezondheidsperspectief en laat het debat niet kantelen naar angst.
Heel wat boeiende gesprekken dus, nieuwe inzichten over hoe Marseille en Barcelona hun fietsnetwerk plannen en uitbouwen en hoe Leipzig een investering in energienetwerk zal koppelen aan een herinrichting van de publieke ruimte met meer ruimte voor actieve mobiliteit en dus meer duurzame ruimte.
En op de slotplenaire werd Tim Asperges (expert mobiliteit bij de stad Leuven) ambassadeur van Polis! Iets waar we in het duurzame mobiliteitsveld alleen maar achter kunnen staan!
